برگرديم سر اين ؛کتک؛‌که هيچ کس نمي خواهد در موردش حرف بزند. در جوامع غربي هم بچه ها کتک مي خورند ولي اين پديده مثل دنياي شرق نرمال تلقي نمي شود. کسي که زن يا بچه اش را کتک بزند توسط پليس دستگير ميشود و گاهي تا مدت ها حق نزديک شدن به خانه را ندارد.اگر پدر يا مادري که بچه اش را کتک مي زند تنها سرپرست آن بچه باشد بچه از او گرفته مي شود و بطور موقت به خانواده اي ديگر (Foster parent) سپرده مي شود.
زني که مورد خشونت قرار ميگيرد اگر از شوهرش جدا شود تحت حمايت دولت قرار مي گيرد .

البته مواردي هست که بچه در خانواده ي موقت (Foster parent) نيز مورد اذيت و آزار قرار مي گيرد که معمولا اثبات آن مشکل تر است.

منظور اين است که بچه ...مال...و ..ملک ..پدر و مادر نيست و براي خودش حقوقي دارد.

حالا مي گوييد در جامعه ما که آدم بزرگش هم نه حق و حقوق دارد و نه (بجز مواردي که بايد راي بدهد!!!) صاحب عقل حساب مي شود ديگر بچه چه جائي دارد؟؟؟

بچه آن جائي را دارد که ما بهش مي دهيم. ما در جامعه اي بزرگ شده ايم که مجازات پرست است. خشونت را رواج مي دهد. هر کاري کني چپ و راست کتک مي خوري. اگر ما با اين روش برخورد در جامعه مان مخالفيم بايد ريشه اش را در خودمان و در خانواده بخشکانيم.