(عكس ها از بي بي سي)


سه سال از ماجراي كوي دانشگاه مي گذرد. رئيس جمهوري كه با لبخند ژوكوند آمد و سردار گفتگوي تمدن ها شد در اين 5 سال صاحب افتخارات فراواني گشت( از جمله كوي دانشگاه.و .قتل هاي زنجيره اي) كه تا ابد زينت نامش و حكومتي خواهد شد كه او آن را نمايندگي مي كند.
شايد تنها فايده اين ماجرا آن بود كه تصوير پوشالي كه در ذهن خيلي ها شكل گرفته بود در اين 5 سال از هم گسست. دانشجو كه كتك خورده بود و چشمش را از دست
داده بود يا از پنجره به پايين پرت شده بود يا در دانشگاه تبريز لختش كرده بودند محكوم بود و هست و از كسي كه مسئول واقعه بوده دلجويي مي شود
...
احمد باطبي به دليل در دست گرفتن تي-شرت خونين بالاي سرش اول به اعدام و بعد 15 سال زندان مجكوم شد. برادران محمدي نيز به همچنين... هزاران دانشجوي ديگر در تبريز..اصفهان و شهرهاي ديگر زنداني شدند و مورد ضرب و شتم قرار گرفتند....اما آنان كه كتك زده و جوانان مردم را از تونل مرگ رد كرده و لت و پار كرده بودند حالا تازه مجهز به اسپري هم شده اند... و ملقب به دكتر ومهندس گشته اند.



نامه احمد باطبي را يك بار ديگر بخوانيم وتجسم كنيم كه ار اين صورت زيبا در سن 21 سالگي حالا چه به جا مانده.

پدر احمد باطبي گفته است اول بگوييد جرم پسرمن چيست تا بعد در مورد طلب بخشش از مقام رهبري تصميم بگيرم.

او ميگويد: "پسر من ورزشكار بود، ژيمناستيك بازي ميكرد، اما بعد از دو سالي كه او را در زندان شكنجه دادند ديگر نميتواند به راحتي راه برود، كمرش درد ميكند و روي پا ايستادن برايش مشكل است."

يك زنداني ديگر نامه مهران ميرعبدالباقي