دوست گرانقدري برايم اين مطلب را ارسال كرده:

كسي با شما نبوده است آقاي نوش آذر

من حرفي نميزنم اجازه بدهيم عروسك سخنگو چند كلمه حرف بزند:

من نوشته هاي آقاي ”بهرنگ“ را از اول تا آخر خواندم و ديدم راستي راستي قصه ي خوبي درست كرده اما بعضي از جمله هايش با دستور زبان فارسي جور در نميآيد. پس خودم مداد به دستم گرفتم و جمله هاي او را اصلاح كردم. حالا اگر باز غلطي چيزي در جمله بندي و تركيب كلمه ها و استعمال حرف اضافه ها ديده شود، گناه من است، آن بيچاره را ديگر سرزنش نكنيد كه چرا فارسي بلد نيست. شايد خود او هم خوش ندارد به زباني قصه بنويسد كه بلدش نيست. اما چاره اش چيست؟ هان؟
حرف آخرم اين كه هيچ بچه ي عزيز دردانه و خودپسندي حق ندارد قصه ي من و اولدوز را بخواند بخصوص بچه هاي ثروتمندي كه وقتي توي ماشين سواريشان مينشينند، پز ميدهند و خودشان را يك سر و گردن از بچه هاي ولگرد و فقير كنار خيابان ها بالاتر مي بينند و به بچه هاي كارگر هم محل نمي گذارند. آقاي ”بهرنگ“ خودش گفته كه قصه هاش را بيشتر براي همان بچه هاي ولگرد و فقير و كارگر مينويسد. البته بچه هاي بد و خودپسند هم ميتوانند پس از درست كردن فكر و رفتارشان قصه هاي آقاي ”بهرنگ“ را بخوانند. بهم قول داده.
دوست همه ي بچه هاي فهميده:

عروسك سخنگو

قصه هاي بهرنگ، اولدوز و عروسك سخنگو، صمد بهرنگي، چاپ 58