Sunday, September 19, 2004

چرا ؛امروز؛‌نشدم...

جمعي از وبلاگ نويسان قرار است روز دوشنبه نام خود را به ؛امروز؛‌تغيير بدهند. براي مبارزه با سانسور امروز

متاسفانه حافظه تاريخی ما خيلی کوتاه است. چنگيز و تيمور کشورمان را به يغما بردند اسمشان را روی کودکانمان گذاشتيم. خمينی آمد صد و بيست هزار نفر را قتل عام کرد. به همين سرعت يادمان رفته و برای همراهانش ناراحت ميشويم .در تابستان ۶۷ قتل عام زندانيان سياسی با فتوای مستقيم خمينی صورت گرفت. در آن زمان خاتمی وزير ارشاد بود. بی رودربايستی گفت که لاجوردی خدمتگزار مردم بوده و دانشجو يان یک مشت اراذل و اوباش هستند. همين اصلاح طلبان امروز قاتلين آن روزها هستند. اما ما از مخملباف تقدير ميکنيم که هنرمند شده. به جاي مصاحبه با توابين زندان عادل آباد از مردم افعانستان فيلم مي سازد. دلمان برای مجاهدين انقلاب اسلامی که خودشان سرکرده چماقداران بودند می سوزد. آيا حاضر هستيم همين انرژی را برای خانواده های زندانيان سياسی و کسانی که همين چند ماه پيش جلوی سازمان ملل دستگير شدند خرج کنيم؟ سايت های ديگر هم هستند که در ايران فيلتر ميشوند. آيا حاضريم اسممان را يک روز ديدگاه يا پيک ايران يا همبستگی ملی يا روزنه يا مجاهد يا فدايی بگذاريم؟ آيا سانسور فقط برای ؛امروز ؛ بد است و زندان فقط برای جبهه مشارکت؟ برای نوجوانانی که منتظرند هجده ساله بشوند تا جانشان گرفته بشود چه بايد کرد؟‌برای کبری رحمان پور که به دليل قوانيني که همين ؛ امروز؛ ي ها به تصويب رساندند دارد ميرود بالای دار چه بايد کرد؟

بايد تکليفمان را با اين رژيم مشخص کنيم . يا می خواهيم بمانند و برای اين جناح يا آن جناحش تلاش کنيم با می خواهيم بروند و در آن صورت خامنه ای و خاتمی و ابطحی و امروز را يکی بدانيم مگر آنکه به جبهه مردم باز گردند و از اعمالشان اظهار پشيمانی کنند.

من فکر ميکنم اتحاد برای يک هدف فراگيرتر بايد باشد. مثلا ؛‌مبارزه با سانسور در اينترنت؛ و يا ؛‌مخالفت با دستگيری نويسندگان؛ . يا ؛‌آزادی زندانيان سياسی؛. يا مخالفت با احكام ضد انساني. مخالفت با شكنجه و اعدام.

. اتحاد بر سر محورهای اساسی همه اهداف و همه جناح ها و مردم را صرفنظر از تعلق فکری در بر خواهد گرفت. نه اينکه ؛ امروز؛ آزاد باشد و ديگران در بند و ما خوشحال باشيم که به هدفمان رسيده ايم. غافل از اينکه چاقو دسته خودش را نمی برد.

در جنگ ميان گرگ و شغال آيا بايد طرف شغال را بگيريم براي اينكه مكرش امروز كار نكرده است؟‌هر د و اگر دستشان بيفتد گوشت ما را به دندان خواهند كشيد.

. به اميد برچيده شدن تاريكي و ظلمت از اين سرزمين مصيبت زده.


No comments:

Post a Comment

چرا ؛امروز؛‌نشدم...

جمعي از وبلاگ نويسان قرار است روز دوشنبه نام خود را به ؛امروز؛‌تغيير بدهند. براي مبارزه با سانسور امروز

متاسفانه حافظه تاريخی ما خيلی کوتاه است. چنگيز و تيمور کشورمان را به يغما بردند اسمشان را روی کودکانمان گذاشتيم. خمينی آمد صد و بيست هزار نفر را قتل عام کرد. به همين سرعت يادمان رفته و برای همراهانش ناراحت ميشويم .در تابستان ۶۷ قتل عام زندانيان سياسی با فتوای مستقيم خمينی صورت گرفت. در آن زمان خاتمی وزير ارشاد بود. بی رودربايستی گفت که لاجوردی خدمتگزار مردم بوده و دانشجو يان یک مشت اراذل و اوباش هستند. همين اصلاح طلبان امروز قاتلين آن روزها هستند. اما ما از مخملباف تقدير ميکنيم که هنرمند شده. به جاي مصاحبه با توابين زندان عادل آباد از مردم افعانستان فيلم مي سازد. دلمان برای مجاهدين انقلاب اسلامی که خودشان سرکرده چماقداران بودند می سوزد. آيا حاضر هستيم همين انرژی را برای خانواده های زندانيان سياسی و کسانی که همين چند ماه پيش جلوی سازمان ملل دستگير شدند خرج کنيم؟ سايت های ديگر هم هستند که در ايران فيلتر ميشوند. آيا حاضريم اسممان را يک روز ديدگاه يا پيک ايران يا همبستگی ملی يا روزنه يا مجاهد يا فدايی بگذاريم؟ آيا سانسور فقط برای ؛امروز ؛ بد است و زندان فقط برای جبهه مشارکت؟ برای نوجوانانی که منتظرند هجده ساله بشوند تا جانشان گرفته بشود چه بايد کرد؟‌برای کبری رحمان پور که به دليل قوانيني که همين ؛ امروز؛ ي ها به تصويب رساندند دارد ميرود بالای دار چه بايد کرد؟

بايد تکليفمان را با اين رژيم مشخص کنيم . يا می خواهيم بمانند و برای اين جناح يا آن جناحش تلاش کنيم با می خواهيم بروند و در آن صورت خامنه ای و خاتمی و ابطحی و امروز را يکی بدانيم مگر آنکه به جبهه مردم باز گردند و از اعمالشان اظهار پشيمانی کنند.

من فکر ميکنم اتحاد برای يک هدف فراگيرتر بايد باشد. مثلا ؛‌مبارزه با سانسور در اينترنت؛ و يا ؛‌مخالفت با دستگيری نويسندگان؛ . يا ؛‌آزادی زندانيان سياسی؛. يا مخالفت با احكام ضد انساني. مخالفت با شكنجه و اعدام.

. اتحاد بر سر محورهای اساسی همه اهداف و همه جناح ها و مردم را صرفنظر از تعلق فکری در بر خواهد گرفت. نه اينکه ؛ امروز؛ آزاد باشد و ديگران در بند و ما خوشحال باشيم که به هدفمان رسيده ايم. غافل از اينکه چاقو دسته خودش را نمی برد.

در جنگ ميان گرگ و شغال آيا بايد طرف شغال را بگيريم براي اينكه مكرش امروز كار نكرده است؟‌هر د و اگر دستشان بيفتد گوشت ما را به دندان خواهند كشيد.

. به اميد برچيده شدن تاريكي و ظلمت از اين سرزمين مصيبت زده.


0 comments:

Post a Comment