اگر اين وبلاگ می بود و خريداری نداشت ، آن زمان می توانستيم به هم تبريک بگوييم.
اين را مهشيد در باره تعطيلي توت فرنگي مي نويسد..
مي گويد:
اگر انديشه ای که زن را بشر نميداند و او را تحقير و سرکوب می کند و هرگونه آزار جسمی و جنسی را در حق او روا می داند بی مخاطب می ماند جای تبريک داشت. اما امروز...هنوز راه درازی در پيش روی ماست ، راهی برای تثبيت جايگاه زن به عنوان انسان و شهروند درجه يک و نه موجودی درجه دوم و با قابليت های کمتر از مردان و به عنوان ابژه جنسی.
نوشته زيبايش را بخوانيد. در اينجا هم گذاشته ام. همراه با مطلبي از بامداد و كتابدار عزيز.
اگر اين وبلاگ می بود و خريداری نداشت ، آن زمان می توانستيم به هم تبريک بگوييم.
اين را مهشيد در باره تعطيلي توت فرنگي مي نويسد..
مي گويد:
اگر انديشه ای که زن را بشر نميداند و او را تحقير و سرکوب می کند و هرگونه آزار جسمی و جنسی را در حق او روا می داند بی مخاطب می ماند جای تبريک داشت. اما امروز...هنوز راه درازی در پيش روی ماست ، راهی برای تثبيت جايگاه زن به عنوان انسان و شهروند درجه يک و نه موجودی درجه دوم و با قابليت های کمتر از مردان و به عنوان ابژه جنسی.
نوشته زيبايش را بخوانيد. در اينجا هم گذاشته ام. همراه با مطلبي از بامداد و كتابدار عزيز.
اين را مهشيد در باره تعطيلي توت فرنگي مي نويسد..
مي گويد:
اگر انديشه ای که زن را بشر نميداند و او را تحقير و سرکوب می کند و هرگونه آزار جسمی و جنسی را در حق او روا می داند بی مخاطب می ماند جای تبريک داشت. اما امروز...هنوز راه درازی در پيش روی ماست ، راهی برای تثبيت جايگاه زن به عنوان انسان و شهروند درجه يک و نه موجودی درجه دوم و با قابليت های کمتر از مردان و به عنوان ابژه جنسی.
نوشته زيبايش را بخوانيد. در اينجا هم گذاشته ام. همراه با مطلبي از بامداد و كتابدار عزيز.
No comments:
Post a Comment