آش شله قلمكار .....

امريكا به بهانه مبارزه باتروريسم لشگر كشي به كشورهاي عقب مانده دنيا راشروع كرد. به عراق كه رسيد بهانه اش اول سلاح هاي كشتار جمعي بود بعد شد حقوق حقه مردم عراق....

پس از دو ماه كه از شروع جنگ مي گذرد و حدود يك ماه پس از سقوط بغداد تمام حرفها و وعده ها توخالي در آمده است.
. امريكا يي كه ديگر سازمان ملل را جاي آدميزاد نمي گذارد و خودش بازرس امريكايي مي فرستد باز نتوانسته هيچ اثري از سلاح هاي كشتار جمعي پيدا كند.

نيوزويك 5 مي از قول بوش نوشته: احتمالا بعضي هاش را نابود كرده. بعضي هاش را هم اينور و آنور متفرق كرده....( من فكر ميكردم اين جور جوك ها فقط مخصوص دولتمردان ماست!!)

حالاهم ميگويند ديگرمسئله سلاحهاي كشتار جمعي در اولويت نيست. .

برويم سر حقوق حقه مردم عراق...امريكا براي برقراري آرامش و امنيت و رفاه در عراق انگشت هم تكان نداده است. مگر در مواقع كشيدن ماشه و تيراندازي بر تظاهر
كنندگان.
اوضاع عراق آنقدر به هم ريخته است كه درست شدنش سالها طول خواهد كشيد. از يك طرف امريكا براي حودش فرماندار تعيين كرده است. از آنطرف آقاي چلبي بانكدار را بعنوان زاپاس آورده. از طرف ديگر جناب حكيم پس از سالها استراحت مادي و معنوي در تهران حالاادعاي حكومت در عراق را دارند.
حكومت ايران هزاران نفر پاسدار و و عواملش را وارد عراق كرده است. براي انكه تا در امور همسايه دخالت نكند آرام نمي گيرد و براي اينكه مي خواهد با يك تير دو نشان بزند و حساب گروه هاي مخالف را برسد..
در اين ميان انگليس و اروپا به روشني دارند از سياست هاي دولت ايران پشتيباني ميكنند. .. احبار بي بي سي فارسي را بخوانيد.در اين باره بعدا مي نويسم..

امريكا مثلابراي رفاه مردم اينهمه آدم را به كشتن داده است اما نتيحه اين شد كه بعضي ها توانستند از غارت موزه و كتابخانه ملي عراق به نوايي برسند...شركت هاي امريكايي كه براي بازسازي!!!صف كشيده اند الي الابد نانشان در روغن خواهد بود و ...صد البته كه شيعيان توانستند روز اربعين با آسودگي خاطر فرقشان را با قمه بشكافند. كاري كه دولت ديكتاتور صدام سالها بود منع كرده بود!

حتي فكر كردن به وضع مردم عراق مو بر تن انسان راست ميكند. ديگر دولتي نيست و كشور معلوم نيست چطور اداره ميشود. تمام اداره جات و مدارس و همه ارگانهاي توليدي كشور تعطيل است.مردم بايد از صبح تا شب بنشينند در خانه هايشان. . آب و برق و ديگر امكانات شهري كه در اثر بمباران هاي متعدد از بين رفته است هنوز كاملاترميم نشده. همه جا غارت شده است. پول كشور ديگر ارزشي ندارد. آب و غذايشان رابايد بروند از سربازان امريكايي گدايي كنند. .
خيابانهايشان پر از سربازاني است كه از شليك به سوي مردم غير مسلح ابايي ندارند. ثروت كشورشان را امريكا قرار است برايشان اداره كند.
.
نيوزويك 5 مي مطلبي نوشته با تيتر ؛ يك تكه از كيك ...لطفا!....
روز 5 مي شركت ايكوويتي اينترنشنال كنفرانس بازسازي عراق را برگزار خواهد كرد. در اين كنفرانس شركت ها و گرئههاي مختلف و مقامات دولتي امريكا براي بازسازي عراق تصمصم خواهندگرفت. بودجه اين بازسازي ‌25-100 ميليارددلار تخمين زده ميشود.

جالب است كه بدانيد اين كنفرانس ماهها قبل از حمله امريكابه عراق سازماندهي شده بود. ويليام لويري رييس ايكوويتي اينترنشنال مي گويد :‌ما احساس ميكرديم كه اين جنگ اتفاق خواهدافتاد...(‌احساس= علم غيب!)...)
همين شركت سمينار ها و كنفرانسهاي مربوط به بازسازي كشورهاي مختلفي را كه امريكا به نجاتشان شتافته! و اينها حتما ازق قبل احساس! كرده اند مثل كوسووا..بوسني و افغانستان را برگزار كرده است.

دو شركت ديگر به نام هاي گروه اطلاعاتي جين در لندن و سي اس آي سي در واشنگتن باهمكاري يكديگر در روز اول مي كنفرانسي ديگر براي بازسازي! عراق برگزار خواهند كرد. يكي از اين آقايان مي گويد :‌بوش به طرقي از شركت هاي خصوصي استفاده ميكند كه ما تا بحال نديده بوديم. قبلا بر نقش شركت هاي خصوصي اينقدر تكيه نميشدو جايي نبود كه ما بتوانيم از ش اطلاعات دقيق به دست بياوريم.

اينهم از بازسازي جيب شركت هاي امريكايي با پول مردم عراق.....ببخشيد يعني بازسازي عراق.....

ايران من....

وحشيگري و حرص و طمع امريكا حد و حساب ندارد. اما سرنوشت ما چه خواهد شد؟‌كشور ما به دليل سياست هاي غلط و تروريستي و ضد انساني دولتمردانش درست در لبه تيغ قرار دارد. اگر مردم خودشان سرنوشتشان را به دست نگيرند امريكا قيم ما هم خواهد شد. . البته گفته است كه فعلا به كشورهاي ديگر كاري ندارد اما فعلا معلوم نيست چه مدت زماني را در بر خواهد گرفت.

شبح عزيز در طي مقالاتي توجه همه را به اين موضوع مهم جلب كرده است و پيشنهاداني مانند تشكل پارلمان در تبعيد داده است كه در باره اش در صفحه خودش بحث شده است و من هم نظرم را در نظر خواهي اش نوشتم.

مقاله نه "بدتر"، نه "بد"؛ "خوب"، "خوب‌تر" و "خوب‌ترين"
را هم حتما بخوانيد.
مسلما طيف گروههاي مخالف وسيع است. هر كدام طرز فكر و خط مشي خاص خودشان را دارند. از انقلاب بهمن تجربه كرديم كه به هيجكس اعتماد الكي نكنيم و حتي كمي هم بي اعتماد شده ايم و حرف كسي راقبول نمي كنيم از طرف ديگر جو خفقان و تبليغات هم در طرز فكر ما اثر ميگذارد. بايد منابع خبر را درست انتخاب كردو اخبار را منصفانه شنيد و بررسي كرد.

يك ضعف بزرگ خودمان را در اين مي دانم كه هميشه مي خواهيم يكي ديگر برايمان كاري كند. ميگوييم اين ميرود و آن ميآيد و اينطوري ميشود. اصلاخودمان را هيچ پارامتري به حساب نمي آوريم. . به هر كس كه بيايد و به ما كاري نداشته باشدراضي هستيم. اما هر كس كه خودش بيايد مسلما اهداف و منافع خودش را در نظر خواهد گرفت. امريكا درعراق يك بار ديگراثبات كرد كه اگر پا به كشوري بگذارد براي تامين منافع خودش است و مردم را به بدبختي خواهد كشاند. فقط مردم يك كشور هستند كه مي توانندمنافع خودشان را تامين كنند. .

اگر قضيه رابر عكس نگاه كنيم حل مسائل حيلي آسان تر ميشود. ببينيم ما چه ميخواهيم و چه كسي مي خواهد يا مي تواند اين خواسته ها را برآورده كند؟‌آيا قدرت و وسيله اش را دارد يا فقط دارد حرف الكي ميزند. . ..

به گمان من ما بايد به روشني بدانيم چه ميخواهيم و به كمتر از آن رضايت ندهيم. در راستاي خواسته هايمان ميتوانيم حرفها و عمل ها بررسي كنيم و ببينيم هر كسي چند مرده حلاج است. كي فقط ادعاي الكي ميكند و كي مرد ميدان است...

من آزادي مي خواهم..رفاه اجتماعي مي خواهم. تبعيض ...اعدام و زندان نمي خواهم. هيچ محدوديتي نمي خواهم. ايران را يك پارچه مي خواهم. .

شما چه ايراني ميخواهيد؟