آمارهاي وحشتناك در باره اعتياد
اين عنوان مقاله اي است به قلم محمد حسين رحماني كه در ديدگاه آورده شده است. نويسنده با آوردن ارقام از زبان مسئولان مملكتي به ابعاد وحشتناك اعتياد در ايران اشاره ميكند. از جمله
دكتر آفرين رحيمي موقر، در همايش علمي اعتياد كه اخيرا برگزار شد، اظهار مي‌دارد: «ايران نخستين كشور از نظر مواد مخدر در جهان است.»:
....
احمدي، عضو جمعيت مبارزه با اعتياد ايران نيز با اعلام آماري تقريبا همسان با آمار رييس سازمان بهزيستي، چنين مي‌گويد: «2 ميليون معتاد در ايران ركورد جهاني است. حدود 220 ميليون نفر در جهان درگير سوء مصرف انواع مواد مخدر، محرك و توهم‌زا هستند و كارايي سامانه مبارزه با اعتياد نزديك به صفر است. بنابراين، وجود 2 ميليون معتاد براي جمعيت 60 ميليوني ايران، رقمي بسيار بالاست.»
...
متوسط سن اعتياد در سرزمين‌مان، از 40 سال به 15 سال كاهش يافته است
خيابان خوابي 20 هزار نفر درتهران از بركت «دولت كريمه
عنوان مقاله اي است از زينت ميرهاشمي كه باز در ديدگاه آمده. در باره كودكان خياباني و برخورد مسئولين. مينويسد:
بنا به اظهارات سرپرست دفتر آسيب ديدگان اجتماعي بهزيستي، در روزنامه اعتماد، شماره 28 دي، «تنها 100 هزار نفر از ميان بيش از يك ميليون و 100 هزار زن سرپرست خانوار جامعه را تحت پوشش قرار داده و اكثر اين افراد از خدمات و حمايتهاي اجتماعي محروم هستند.»
علاوه بر كودكان خياباني، يك ميليون و 800 هزار كودك در ايران به کار اشتغال دارند. آنها با كار در خيابانها، بار زندگي خانواده و پدر و مادر بيكار خود را بر دوش مي‌كشند. خرابتر شدن وضعيت اقتصادي،وجود 17 در صد بيكار ازبين جمعيت فعال و وجود 3 ميليون نفر زير خط فقر، ورود كودكان به بازارهاي كار را بدون هيچگونه تامين قانوني، هر چه بيشتر گسترش مي دهد.
محمد رضا راه چمني از بركت همين «دولت كريمه» و رايگان بودن خيابانها براي خواب و كار در مورد كودكان كارورز مي گويد: «هيچ مرجعي به ما حكم نكرده است كه اينها نبايد در خيابانها باشند.»
همين جمله آخر را بايد قاب كرد و به عنوان سند خيانت و بي شرمي ثبت كرد. مسئولاني كه جيبشان تا خرخره پر است معلوم است كه به خوابيدن يا مردن بچه ها در خيابان ..به تن فروشي دختر يازده ساله..به اعتياد فراگير در ميان كودكان اهميت نميدهند. تازه با از بين رفتن اين كودكان با ؛بلاياي طبيعي ؛آقايان پول طناب دار و گلوله هايي كه مي خواهند چند سال ديگر براي اينها خرج كنند راهم در جيبشان ميگذارند. مگر نه اينكه هر ايراني يك مجرم و مخالف بالقوه است؟
.
اين مطلب را در كنار نوشته شبح در باره بي لياقتي و بي توجهي دولت در برابر سوانح رانندگي و نوشته پروين در باره ابعاد فحشا در ميان نوجوانان بخوانيد. تا ابعاد فاجعه اي را كه اينها بر ايران تحميل كرده اند درك كنيد.
آمارهاي وحشتناك در باره اعتياد
اين عنوان مقاله اي است به قلم محمد حسين رحماني كه در ديدگاه آورده شده است. نويسنده با آوردن ارقام از زبان مسئولان مملكتي به ابعاد وحشتناك اعتياد در ايران اشاره ميكند. از جمله
دكتر آفرين رحيمي موقر، در همايش علمي اعتياد كه اخيرا برگزار شد، اظهار مي‌دارد: «ايران نخستين كشور از نظر مواد مخدر در جهان است.»:
....
احمدي، عضو جمعيت مبارزه با اعتياد ايران نيز با اعلام آماري تقريبا همسان با آمار رييس سازمان بهزيستي، چنين مي‌گويد: «2 ميليون معتاد در ايران ركورد جهاني است. حدود 220 ميليون نفر در جهان درگير سوء مصرف انواع مواد مخدر، محرك و توهم‌زا هستند و كارايي سامانه مبارزه با اعتياد نزديك به صفر است. بنابراين، وجود 2 ميليون معتاد براي جمعيت 60 ميليوني ايران، رقمي بسيار بالاست.»
...
متوسط سن اعتياد در سرزمين‌مان، از 40 سال به 15 سال كاهش يافته است
خيابان خوابي 20 هزار نفر درتهران از بركت «دولت كريمه
عنوان مقاله اي است از زينت ميرهاشمي كه باز در ديدگاه آمده. در باره كودكان خياباني و برخورد مسئولين. مينويسد:
بنا به اظهارات سرپرست دفتر آسيب ديدگان اجتماعي بهزيستي، در روزنامه اعتماد، شماره 28 دي، «تنها 100 هزار نفر از ميان بيش از يك ميليون و 100 هزار زن سرپرست خانوار جامعه را تحت پوشش قرار داده و اكثر اين افراد از خدمات و حمايتهاي اجتماعي محروم هستند.»
علاوه بر كودكان خياباني، يك ميليون و 800 هزار كودك در ايران به کار اشتغال دارند. آنها با كار در خيابانها، بار زندگي خانواده و پدر و مادر بيكار خود را بر دوش مي‌كشند. خرابتر شدن وضعيت اقتصادي،وجود 17 در صد بيكار ازبين جمعيت فعال و وجود 3 ميليون نفر زير خط فقر، ورود كودكان به بازارهاي كار را بدون هيچگونه تامين قانوني، هر چه بيشتر گسترش مي دهد.
محمد رضا راه چمني از بركت همين «دولت كريمه» و رايگان بودن خيابانها براي خواب و كار در مورد كودكان كارورز مي گويد: «هيچ مرجعي به ما حكم نكرده است كه اينها نبايد در خيابانها باشند.»
همين جمله آخر را بايد قاب كرد و به عنوان سند خيانت و بي شرمي ثبت كرد. مسئولاني كه جيبشان تا خرخره پر است معلوم است كه به خوابيدن يا مردن بچه ها در خيابان ..به تن فروشي دختر يازده ساله..به اعتياد فراگير در ميان كودكان اهميت نميدهند. تازه با از بين رفتن اين كودكان با ؛بلاياي طبيعي ؛آقايان پول طناب دار و گلوله هايي كه مي خواهند چند سال ديگر براي اينها خرج كنند راهم در جيبشان ميگذارند. مگر نه اينكه هر ايراني يك مجرم و مخالف بالقوه است؟
.
اين مطلب را در كنار نوشته شبح در باره بي لياقتي و بي توجهي دولت در برابر سوانح رانندگي و نوشته پروين در باره ابعاد فحشا در ميان نوجوانان بخوانيد. تا ابعاد فاجعه اي را كه اينها بر ايران تحميل كرده اند درك كنيد.
اين عنوان مقاله اي است به قلم محمد حسين رحماني كه در ديدگاه آورده شده است. نويسنده با آوردن ارقام از زبان مسئولان مملكتي به ابعاد وحشتناك اعتياد در ايران اشاره ميكند. از جمله
دكتر آفرين رحيمي موقر، در همايش علمي اعتياد كه اخيرا برگزار شد، اظهار مي‌دارد: «ايران نخستين كشور از نظر مواد مخدر در جهان است.»:
....
احمدي، عضو جمعيت مبارزه با اعتياد ايران نيز با اعلام آماري تقريبا همسان با آمار رييس سازمان بهزيستي، چنين مي‌گويد: «2 ميليون معتاد در ايران ركورد جهاني است. حدود 220 ميليون نفر در جهان درگير سوء مصرف انواع مواد مخدر، محرك و توهم‌زا هستند و كارايي سامانه مبارزه با اعتياد نزديك به صفر است. بنابراين، وجود 2 ميليون معتاد براي جمعيت 60 ميليوني ايران، رقمي بسيار بالاست.»
...
متوسط سن اعتياد در سرزمين‌مان، از 40 سال به 15 سال كاهش يافته است
خيابان خوابي 20 هزار نفر درتهران از بركت «دولت كريمه
عنوان مقاله اي است از زينت ميرهاشمي كه باز در ديدگاه آمده. در باره كودكان خياباني و برخورد مسئولين. مينويسد:
بنا به اظهارات سرپرست دفتر آسيب ديدگان اجتماعي بهزيستي، در روزنامه اعتماد، شماره 28 دي، «تنها 100 هزار نفر از ميان بيش از يك ميليون و 100 هزار زن سرپرست خانوار جامعه را تحت پوشش قرار داده و اكثر اين افراد از خدمات و حمايتهاي اجتماعي محروم هستند.»
علاوه بر كودكان خياباني، يك ميليون و 800 هزار كودك در ايران به کار اشتغال دارند. آنها با كار در خيابانها، بار زندگي خانواده و پدر و مادر بيكار خود را بر دوش مي‌كشند. خرابتر شدن وضعيت اقتصادي،وجود 17 در صد بيكار ازبين جمعيت فعال و وجود 3 ميليون نفر زير خط فقر، ورود كودكان به بازارهاي كار را بدون هيچگونه تامين قانوني، هر چه بيشتر گسترش مي دهد.
محمد رضا راه چمني از بركت همين «دولت كريمه» و رايگان بودن خيابانها براي خواب و كار در مورد كودكان كارورز مي گويد: «هيچ مرجعي به ما حكم نكرده است كه اينها نبايد در خيابانها باشند.»
همين جمله آخر را بايد قاب كرد و به عنوان سند خيانت و بي شرمي ثبت كرد. مسئولاني كه جيبشان تا خرخره پر است معلوم است كه به خوابيدن يا مردن بچه ها در خيابان ..به تن فروشي دختر يازده ساله..به اعتياد فراگير در ميان كودكان اهميت نميدهند. تازه با از بين رفتن اين كودكان با ؛بلاياي طبيعي ؛آقايان پول طناب دار و گلوله هايي كه مي خواهند چند سال ديگر براي اينها خرج كنند راهم در جيبشان ميگذارند. مگر نه اينكه هر ايراني يك مجرم و مخالف بالقوه است؟
.
اين مطلب را در كنار نوشته شبح در باره بي لياقتي و بي توجهي دولت در برابر سوانح رانندگي و نوشته پروين در باره ابعاد فحشا در ميان نوجوانان بخوانيد. تا ابعاد فاجعه اي را كه اينها بر ايران تحميل كرده اند درك كنيد.
No comments:
Post a Comment