هيچ کجا ...هيچ زمان ..فرياد زندگي بي جواب نمانده است.
به صداهاي دور گوش ميدهم...از دور به صداي من گوش ميدهند.
من زنده ام
فرياد من بي جواب نيست
قلب خوب تو جواب فرياد من است.

(احمد شاملو)

اين شعر مرابه ياد اين وبلاگ ها مي اندازد. مي نويسيم که صدايمان را کسي بشنود. صدايي که سالها خاموش مانده. من باور نمي کنم که کسي فقط براي دل خودش وبلاگ
بنويسد.

*******
شيوا نوشته که از سياست بدش مي آيد. من به اين حرف حساسيت دارم! در مملکت ما سياست آدم ها را دنبال ميکند. مثل يک مرض درمان نشده روزي يخه آدم را مي گيرد.
وقتي به زور روسري سر زن ها کردند چون به سياست کار نداشتيم قبول کرديم. جوانان را سلاخي کردند از ترس دم نزديم چون به سياست کار نداشتيم . نويسنده ها سکته و خودکشي شدند!!!!باز ما سياسي نبوديم. دانشجو را از طبقه سوم خوابگاه پرت کردند پايين و تازه بقيه را هم سرشان را کردند توي مستراح . حالا هم که فقر و بدبختي و کثافت مملکت را گرفته چون هنوز دم خانه ما نيامده ما سياسي نيستيم!

ضمنا من موافق نيستم که خانواده مرفه (چه قبل و چه بعد از انقلاب) يعني اصيل!
اصيل يعني کسي که مال مردم خور نيست و براي گذران زندگي کار ميکنه. نه به قول اسدالله ميرزا پلنگ الدوله ها!

تازه جوان بيچاره آدم که نکشته که يکهو موي سرش شد دسته سيفون! خانواده اش هم
شد بي سر و پا و بي اصالت! يعني شما تو عمرتون نه عمدا موتونو از روسري انداختين بيرون نه کيف مدل دار و اسم دار دستتون گرفتين! بابا خانه از پاي بست ويران است!!!