چند صباحي است که وبلاگ هاي فارسي را ميخوانم. به گمان من هر کدام پنجره اي است که به روي يک زندگي و يک طرز فکر باز مي شود. اگر از منظره پشت پنجره خوشمان نمي آيد مي توانيم بازش نکنيم. نه اين که براي ديگران تعيين تکليف کنيم . مگر به اندازه کافي سانسور نيست و مگر بيشتر بدبختي ما از اين نيست که هر کس از راه رسيده از لباس پوشيدن تا ادرار کردن براي ما آداب تعيين کرده؟
مگر از بچگي بهمان نگفته اند که حرفمان را نزنيم . يا عيب بوده يا به کسي بر ميخورده يا خطرناک بوده. اصلا در اين آشفته بازار کي ميتواند خوب و بد تعيين کند؟ آن که مشروب ميخورد و قمه ميزند يا آن که سر ميزند و اصلاح طلب مي شود؟
اختيار دست و چشمتان اگر هنوز دست خودتان است به سايت ها و وبلاگ هايي که دوست نداريد سر نزنيد.