گریه نمی کنم
بابا آب نداد
بابا نان نداد
آن مرد آمد
آن مرد با شلاق آمد
آن مرد بابا را برد
آن مرد گفت بابا محارب است
مرگش سزاست
مادر گریه کرد
من گریه کردم
دنیا گریه کرد
آن مرد عمو ابراهیم را هم برد
بابا نه آب داشت و نه نان
بابا وبلاگ داشت و عشق به مردم
بابا می نوشت , حرف میزد, سوال میکرد
آن مرد آمد
آن مرد با طناب دار آمد
آن مرد نیشخند زد
بابا به جنگل ستاره ها پیوست
من گریه نکردم
من گریه نمی کنم
آن مرد اشکهای مرا نخواهد دید
سرافرازم چون بابا
چشمانم باز
صورتم مغرور
اشک هایم در قلبم جاری
طوفان صاعقه در راه
گل کو- بیست و پنجم مرداد 1387
2 comments:
سلام گل کوجان:یقین دارم نوبت قصابان ددمنش ج.ا هم خواهد رسید.
مرا گفت تا گوهر مهر را
نثار همه خلق دنیا کنم
مرا گفت پیروزی عشق را
ندا از زمین تا ثریا کنم
پیام آور مهر گشتم، مگر
همه خلق را شاد و شیدا کنم
Post a Comment